Film Recensie: Five Fingers for Marseilles (2017); Regisseur: Michael Matthews.

Five Fingers for Marseilles

All Rights Reserved to the rightful owners. Five Fingers for Marseilles Press Still. World Cinema Festival Amsterdam 2018.




Rating: ⭐⭐⭐⭐ – 4/5.

Auteur: Feargal Agard | Speeltijd: 120 min. | Regisseur: Michael Matthews | Jaar: 2017.

Volg HoFA op Facebook | Twitter | Instagram | Tumblr | De Filmkrant | PayPal

Wat een spannende en enerverende film! Five Fingers for Marseilles | Menoana e Mehlano ea Marseilles (2017) bevat historische onderwerpen zoals segregatie en onderdrukking, maar ook de mythische thema’s van de strijd voor vrijheid en om zichzelf te verlossen.

Five Fingers for Marseilles vertelt het verhaal van Tau (Vuyo Dabula), Lerato (Zethu Dlomo), Luyanda (Mduduzi Mabaso), Unathi (Aubrey Poolo), Bongani (Kenneth Nkosi), Zulu (Ntsika Tiyo), een groep jonge kinderen die deel uit maken van een pact -zoals ze er graag naar verwijzen- genaamd “Five Fingers”. Ze hebben deze groep opgericht tijdens de Apartheid (segregatie) in Zuid-Afrika. Ze leven in een gemeenschap die Railway wordt genoemd, niet ver van de stad Marseilles, die bevolkt is door witte kolonisten die hun land hebben afgenomen. De politie brutaliteit en onderdrukking die zij tegen de inwoners van Railway gebruiken zorgt ervoor dat de jongeren een standpunt innemen. Eerst proberen ze een semi-geweldloze aanpak, totdat Tau twee politieagenten doodt. Hij vlucht, maar zijn acties veroorzaken een conflict dat het leven van zijn vrienden en de inwoners van Railway en Marseilles zal veranderen. Twintig jaar later wordt Tau vrijgelaten uit de gevangenis en probeert hij voorzichtig opnieuw contact te leggen met zijn vrienden en familie. In het begin ziet de stad er heel rustig uit, maar het duurt niet lang voordat hij ontdekt dat de stad in de greep is van een wrede bende. Erger nog, zijn vrienden lijken de schuld te dragen. Hoewel hij probeert afstand te houden, worden hij en zijn vrienden snel een doelwit van de bende, wat uiteindelijk Tau ertoe dwingt om actie te ondernemen. Samen met zijn oude en nieuwe vrienden strijden ze opnieuw voor hun vrijheid.




Five Fingers for Marseilles is een Zuid-Afrikaanse western thriller-film geregisseerd door Michael Matthews en geproduceerd door Asger Hussain, Yaron Schwartzman, Sean Drummond en Michael Matthews. De film werd vertoond in de Discovery-sectie van het Toronto International Film Festival 2017, maar ook tijdens het World Cinema Festival Amsterdam 2018. De film heeft een historische achtergrond tijdens de Apartheid (segregatie) in Zuid-Afrika in een tijd dat de oospronkelijke bewoners werden onderdrukt door de Europese kolonisten die hun land wegnamen. Thematisch gaat deze film over het gevecht om vrijheid van onderdrukking en segregatie, maar op een meer persoonlijk niveau volgen we het hoofdpersonage, Tau gespeeld door Vuyo Dabula, die breekt met hun geen-vuurwapengeweld regel door twee politieagenten te vermoorden. Een daad die hij de rest van zijn leven in de gevangenis betreurt en het enige dat hij wil, is opnieuw contact maken met zijn vrienden en familie in de hoop om opnieuw te beginnen. In de film spelen ook Hamilton Dhlamini, Lizwi Vilakazi, Anthony Oseyemi, Jerry Mofokeng, Kenneth Fok, Warren Masemola en Garth Breytenbach.

De uitvoeringen zijn puur en rauw op een meest authentieke manier. In eerste instantie maken we kennis met de jongere versies van de hoofdpersonen die deel uitmaken van de “Five Fingers”. Ze zijn jong, opgewekt, blij en krachtig voor hun jonge leeftijd en ze besloten om voor henzelf op te komen tegen hun onderdrukkers. Daarnaast worden we geconfronteerd met prachtige en adembenemende landschappen waar de zon fel schijnt. Terwijl het begin van de film licht aanvoelt wordt het later veel donkerder, net als een echte westernfilm. De acteurs acteren op een wijze dat bijdraagt aan de geloofwaardigheid van de film. Het zorgt ervoor dat je om de personages geeft en dat we voor ze gaan juichen en het maakt ons boos op de personages waarbij we ons zelf aanleren hen te haten. Er zijn soms momenten waarop je je hart vasthoudt als er iets ergs gaat gebeuren. Vooral als je bloedige en schokkende momenten hebt waardoor je je ogen even dichtdoet.

De film is een weergave van verbluffende en geweldige cinematografie waarbij dezelfde esthetische genre-stijl wordt gebruikt als bij westernfilms. Het landschap wordt geromantiseerd door de wijde mastershots die vaak de stad in het midden weergeven, maar de landschappen dienen ook als een indrukwekeknde achtergrond waar de mensen klein zijn en de natuur groot en krachtig. De landschappen worden zelfs gebruikt om de huidige tonen en gemoedstemmingen van de film te beschrijven. Wanneer alles bijvoorbeeld zonnig, helder en hoopvol lijkt, is alles licht, maar wanneer de situaties donker worden, zien we zelfs stormen en bliksem op de achtergrond die de slechte aard van de wrede bende benadrukken. Wanneer we de stad Marseilles (de beschaving) van dichterbij bekijken, hebben we vaker te maken met scènes die ‘s nachts afspelen of nauwelijks verlicht zijn, waardoor deze scènes donker en onheilspellend worden. Er is geen sprake van bepaalde nieuwe vormen van cinematografisch experimenteren. De cinematografie probeert grotendeels de cinematografische stijl van westernfilms in wezen te recreëren, maar natuurlijk op een meer hoogwaardige en moderne manier. Daarom is de eindscène -die ik natuurlijk niet zal verklappen- een absolute nostalgische sensatie om te zien.




Ik heb Five Fingers for Marseilles een sterrenbeoordeling gegeven van: ⭐⭐⭐⭐ – 4/5. Ik geloof dat deze film een goede aanbeveling is. Ik hunker altijd naar spannendere films uit landen en plaatsen die niet zo heel veel te maken hebben met de mainstream cinema-wereld. Ik voelde wel dat er een verwarrend moment was toen ze overgingen naar de toekomst die twintig jaar later plaatsvindt. Daarnaast kan ik me voorstellen dat sommige toeschouwers en critici het hergebruik van herkenbare western cinematische en narratieve punten als repetitief beschouwen. Maar hoe vaak heeft de wereld zo’n prachtige westernfilm gezien in een Zuid-Afrikaanse (post-) apartheid-setting?

Uitgebracht sinds 8 september 2017.

Genre: Drama, Mysterie, thriller, Western | Talen: SeSotho, Engels, Afrikaans | Distributeur: Indigenous Film Distribution; gezien op World Cinema Festival Amsterdam 2018.

In regard to all pictures and trailer footage. All Rights Reserved to the rightful owners. Passage of Life Press Still 2. CinemAsia Film festival 2018.




Vergeet Humans of Film Amsterdam niet te volgen op social media: Facebook | Twitter | Instagram | Tumblr | Google+ | Linkedin | De Filmkrant | PayPal