CinemAsia Film Festival is van 6 tot 11 maart 2018.
Interview door: Feargal Agard | FilmLAB participant: Natasja Pattipeilohy.
Film: Hirofumi’s Suitcase (2018) | Genre: Romantiek | Talen: Nederlands, Engels, Japans.
Ik ben Natasja Pattipeilohy.
“Ik ben Natasja Pattipeilohy. De laatste keer dat ik een studie heb gevolgd is al heel lang geleden. Na een aantal jaren reizen en wonen in het buitenland, onder andere Engeland en Mexico, ben ik HBO communicatie & Toeristische Management gaan studeren. Na mijn studie ben ik altijd wel blijven leren, maar meer over fotografie omdat ik dat op freelance basis deed. Ik volgde bijvoorbeeld Summerschool aan het Speos Photographic Institute in Parijs en ook studeerde ik Business aan Ohio University. Vanuit mijn passie wilde ik een bundel fotoportretten en verhalen over de Molukse identitet in Nederland verzamelen. Al gauw bleek dat er interesse was en werd het een officieel fotoboek genaamd “TROTS!”. Inmiddels ben ik al een tijd bezig met mijn tweede fotoboek, alleen is dit project een beetje op de achtergrond geraakt in verband met filmprojecten. Het is een fotoboek dat ook weer de focus heeft op identiteit, deze keer zijn het naaktfoto’s van “echte” mensen. Ik ben al twee jaar bezig, nu alleen de tekst nog, en hopelijk lukt het mij om het aan het eind van het jaar af te maken.”
“In het dagelijks leven werk ik in de IT-verandermanagement en werk ik op dit moment aan een project bij een Frans/Nederlands luchtvaartmaatschappij. Ik heb geen opleiding gedaan aan de filmacademie, maar mijn aandacht voor fotografie is merendeels verschoven naar film omdat ik er toevallig in rolde. Iemand die ik kende vroeg of ik de productie wilde doen voor een film. Ik kwam er toen achter dat het in principe hetzelfde was als een project leiden alleen gaat het om een ander product, en dat is film. Het beviel goed en ik ben daarna aan meerdere filmprojecten gaan werken. Een aantal zijn genomineerd en andere hebben prijzen gewonnen. Op dit moment word ik vooral gevraagd als producent en/of opnameleider.”
Hirofumi’s Suitcase (2018).
“Toen ik gevraagd werd door het CinemAsia FilmLAB wist ik alleen dat ik iets zou gaan regisseren. Ik werd in contact gebracht met een schrijver genaamd Raoul Groothuizen die al een synopsis had ingediend voor Hirofumi’s Suitcase. Na de kennismaking is hij gaan schrijven. Hirofumi’s Suitcase (2018) is eigenlijk mijn eerste regie klus en dat smaakt zeker naar meer. Er staan nu ook nieuwe projecten op de planning. Naast het regisseren heb ik parallel daarnaast ook de productie en de crowdfunding gedaan. Het produceren zit echt in mijn bloed, iets dat ik blind doe.”
“Hirofumi is de hoofdpersoon in de film. Hij is een expat en samen met zijn collega besluit hij Nederlands te leren. Vrijwel meteen vindt hij zijn docent Nederlands leuk, maar zij blijft profesioneel. Hirofumi’s Engels is best gebroken en Nederlands kan hij niet spreken dus het is moeilijk voor hem om zich te uiten aan haar. Uiteindelijk komt er een moment waar hij met een koffer de collegezaal in loopt, maar wat er in de koffer zit blijft nog geheim.”
“De acteur die Hirofumi speelde was eigenlijk een non-acteur. Ik dacht eerst dat het makkelijk zou zijn om de juiste acteur te vinden, maar ik moest een Japanse acteur vinden die er Japans uitzag, de taal spreekt, en die ook nog eens bij de rol zou passen. Na flink zoeken hebben we Masataka Miyanaga getroffen. Hij had een geinig filmpje als auditie ingestuurd en hij was zeer ijverig en welwillend. Vandaar dat we hem een kans gaven. We hebben veel geoefend en hij zat helemaal in de rol. Het mooiste is dat hij zo erg gemotiveerd is geworden dat hij besloot zichzelf in te schrijven bij een castingbureau, en hij heeft in januari al twee klussen gehad. Het kan toch niet mooier?! Het feit dat deze film ervoor heeft gezorgd dat onze acteur een nieuwe passie heeft ontdekt is super geweldig.”
Soms moet je je hart volgen.
“Ik heb eigenlijk geen drama film gemaakt, maar een luchtige film. Het ging over Japanse trots. Daarmee doel ik op het niet willen delen van gevoelens omdat het je kan laten overkomen als een dwaas. Hirofumi heeft daar gelukkig niets mee op het moment en probeert toch zijn gevoelens aan de docent te tonen. Zijn collega wilt hem behoeden, want wat zou een de docent in een zakeman zoals hem zien? Hirofumi vindt het toch belangrijk om zich te uiten, hij is gewoon lekker eigenwijs. Aan het eind ontdek je dat de essentie is dat je soms gewoon je hart moet volgen.”
CinemAsia & FilmLAB: “Identiteit en diversiteit.”
“Ik vindt het een goed idee dat er binnen Nederland een platform is voor Aziatische Cinema. Daarbij is FilmLAB een goed initiatief om beginnende filmmakers met een Aziatische achtergrond een kans te geven om een iets te betekenen voor de Aziatische cinema. Ik vind het daarom ook goed als er gefocust wordt op een ondervertegenwoordigde groep. ldentiteit en diversiteit mag meer aandacht krijgen in plaats van alleen maar wat mainstream is.”
“Geluk bepaal jezelf.”
“Vroeger werd er weleens gevraagd bij een nieuwe baan of project waar jij jezelf ziet over 10 jaar. Ik heb dat opgegeven want ik merk dat het altijd anders loopt. Wat ik tien jaar geleden zei daar heb ik nu geen interesse meer in. Wat voor mij het allerbelangrijkst is dat ik de ruimte heb om de dingen te kunnen doen die ik leuk vindt. Dat is eigenlijk waar ik altijd mee bezig ben. Geluk bepaal je zelf of heb je merendeels in de hand, en ik ben gelukkig met de dingen die ik nu doe. Hopelijk ben ik in de toekomst daar nog steeds mee bezig en wie weet op het gebied van film groei ik door en maak ik een lange film. Misschien zelfs ook de mooie documentaire die ‘on hold’ staat daadwerkelijk afmaken en uitbrengen.”
Foto en interview door Feargal Agard.
Check http://cinemasia.nl/en/ voor alle informatie over CinemAsia Film Festival 2018.
